El geschreven taal Het verscheen als een reactie op de groeiende complexiteit van menselijke samenlevingen. Met de ontwikkeling van de landbouw begonnen de eerste beschavingen zichzelf te organiseren in steden en koninkrijken, waardoor de behoefte ontstond om transacties, overeenkomsten en wetten vast te leggen. Door deze vooruitgang konden priesters en kooplieden donaties, transacties en historische gebeurtenissen zoals gevechtsoverwinningen vastleggen. Bovendien vergemakkelijkte het de uitvaardiging van wetten en decreten die het leven van samenlevingen beheersten.
De letters die we vandaag de dag gebruiken, zijn voortgekomen uit glyphs, grafische weergaven van objecten of ideeën. Hoewel de ontwikkeling van de geschreven taal niet uitsluitend aan één enkele cultuur wordt toegeschreven, lijkt het erop dat deze in verschillende beschavingen rond dezelfde tijd, duizenden jaren geleden, gelijktijdig is ontstaan. Dit brengt ons ertoe de vraag te stellen: hoe is geschreven taal ontstaan en hoe is deze geëvolueerd?
pictogrammen
Een van de meest primitieve vormen van schrijven was het gebruik van pictogrammen. Dit waren tekeningen of symbolen die specifieke objecten of concepten vertegenwoordigden. Om bijvoorbeeld een rivier weer te geven, werd een golvende lijn getekend die de fysieke vorm ervan opriep. Deze grafische representaties waren van cruciaal belang in de evolutie van de geschreven taal, omdat ze het mogelijk maakten basisideeën via beelden over te brengen.
Pictogrammen werden gemaakt door voorwerpen in natte klei te drukken of door graveergereedschap op harde oppervlakken te gebruiken. Veel van deze vroege voorbeelden van pictografisch schrift zijn gevonden op archeologische vindplaatsen die in de oudheid landbouwcentra waren. Een merkwaardig feit is dat sommige van de eerste geschreven teksten verwezen naar het dagelijkse rantsoen bier dat aan burgers in beschavingen als Sumerië werd gegeven. Deze behoefte om informatie vast te leggen, zelfs met betrekking tot eten en drinken, was de eerste stap naar een complexer communicatiesysteem.
Vroege geschriften
De eerste geschriften van de mensheid dateren van rond 3500 voor Christus, en verschillende werden gevonden op de archeologische vindplaats Harappa in India. Deze teksten zijn echter nog niet ontcijferd. Daarentegen zijn er in verschillende delen van de wereld, zoals Mesopotamië, Egypte en de Indusvallei, geschriften gevonden die een duidelijke oriëntatie vertonen op de handel in goederen zoals granen, land en vee.
La spijkerschrift, afkomstig uit Sumerië (het huidige Irak), is een van de eerste bekende schrijfsystemen. De naam komt van de stijl van streken gemaakt met een wig op natte klei, die onderscheidende karakters vormden. Dit systeem stelde de oude Sumeriërs in staat complexe archieven bij te houden, en werd snel overgenomen door andere naburige culturen. Mesopotamië, Egypte en India wisselden goederen en kennis uit, wat mogelijk de verspreiding van het schrift tussen culturen bevorderde.
De evolutie van spijkerschrift en hiërogliefen
Het spijkerschrift evolueerde snel van een systeem dat objecten vertegenwoordigde naar een systeem dat geluiden vertegenwoordigde, waardoor schrijvers veel complexere teksten konden schrijven. Rond 2600 voor Christus had zich al een mengeling van pictografische en fonetische tekens ontwikkeld, die een echt schrift vormden. De teksten legden niet langer alleen economische transacties vast, maar ook religieuze en politieke zaken en literaire werken.
Tegelijkertijd is in Egypte de hiërogliefen, een schrijfsysteem dat fonetische symbolen en pictogrammen combineerde. Dit systeem had zowel een decoratieve als een praktische functie. Hiëroglifische inscripties verschijnen sinds 3200 voor Christus op zegels en religieuze monumenten, wat het belang van het schrijven in het dagelijkse Egyptische leven weerspiegelt, vooral in religieuze en begrafeniscontexten.
Van pictogrammen tot het alfabet
In de loop van de tijd probeerden schrijfsystemen op basis van pictogrammen en fonetische symbolen te worden vereenvoudigd. Een grote stap in deze vereenvoudiging was de creatie van het alfabet door de Feniciërs rond het jaar 1200 voor Christus Fenicisch alfabet was dat hij symbolen introduceerde die specifieke geluiden vertegenwoordigden, waardoor het gemakkelijker werd om welk woord dan ook te schrijven en het aantal benodigde tekens werd verminderd.
Dit systeem werd overgenomen en aangepast door andere culturen, waaronder de Grieken en Romeinen. De Grieken pasten dit systeem bijvoorbeeld aan hun eigen taal aan en waren de eersten die symbolen voor klinkers opnamen, waardoor het eerste volledige alfabet in de moderne zin van het woord ontstond. Hij Latijns alfabet, dat we vandaag de dag gebruiken, is een directe evolutie van het Grieks en verspreid over de hele wereld dankzij de uitbreiding van het Romeinse rijk.
Belang van geschreven taal
De opkomst van de geschreven taal markeerde een mijlpaal in de geschiedenis van de mensheid, omdat kennis, wetten en tradities hierdoor niet alleen afhankelijk waren van mondelinge overdracht. Dit was cruciaal voor de ontwikkeling van beschavingen, omdat het de creatie van complexe rechtssystemen, het bestuur van rijken en het behoud van culturele erfenis vergemakkelijkte.
Bovendien is schrijven essentieel geweest voor de vooruitgang van wetenschap, filosofie en religie. Geschriften zoals heilige teksten, wetenschappelijke verhandelingen en grote literaire werken zijn blijven bestaan dankzij de ontwikkeling van efficiënte en duurzame schrijfsystemen.
In de loop van de tijd is het schrijven geëvolueerd, maar het heeft zijn centrale rol in de evolutie van het menselijk denken behouden. Terwijl schrijven in oude samenlevingen voorbehouden was aan enkelen, is het tegenwoordig een vrijwel universele vaardigheid die in alle aspecten van het leven wordt gebruikt.
De geschiedenis van de geschreven taal is er een van voortdurende evolutie, van de eerste pictogrammen tot de complexe fonetische geschriften die we vandaag de dag gebruiken. Door deze evolutie zijn samenlevingen in staat geweest hun kennis vast te leggen en van generatie op generatie over te dragen, waardoor de vooruitgang van de mensheid werd verzekerd.