Momenteel is er geen persoon in een Spaanssprekend land die geen nummer van iemand heeft gehoord Argentijnse tolk. Argentinië is de bakermat geweest van grote muzikale talenten die hun sporen hebben achtergelaten, zowel in traditionele genres als in modernere genres zoals rock, romantische ballads, pop en trap. Door de decennia heen zijn deze artiesten erin geslaagd niet alleen de harten van hun publiek te winnen, maar ook internationale bekendheid te verwerven.
De iconen van de Argentijnse romantische muziek
Een van de grootste exponenten van interpretatie in Argentinië is zonder twijfel: Sandro. De wel bekende "Sandro uit Amerikaviel op in de vertolking van pop, rock en romantische ballads met onvergetelijke liedjes als ‘Rosa, Rosa’, ‘A girl and a Guitar’ en ‘I want to fill own with you’. Sandro was niet alleen een massakunstenaar, maar ook een pionier in het mixen van romantische ballads met hedendaagse stijlen van zijn tijd, waardoor hij niet alleen in Argentinië, maar in heel Latijns-Amerika een referentie werd.
Een andere naam die we niet kunnen weglaten als we het over romantische ballads hebben, is die van Facundo Cabral. Degene geboren in La Plata had zijn grootste successen in de jaren '70 en slaagde erin zijn liedjes te zingen met artiesten van het formaat Neil Diamond en Julio Iglesias. Cabral was niet alleen een getalenteerde componist en zanger, maar ook een filosoof van liefde en leven, wat tot uiting kwam in poëtische en diepgaande teksten die de harten van zijn publiek veroverden.
De Argentijnse rockrevolutie
In de jaren zeventig vertoonde de Argentijnse muziek een radicale verandering, en het was in die tijd dat de figuur verscheen van iemand die wordt beschouwd als de grootste exponent van de Argentijnse muziek: Luis Alberto Spinetta. Simpelweg bekend als “El Flaco”, voorzag Spinetta de opkomende Argentijnse rock van lyriek en poëzie in elk van zijn composities. Nummers als “Ana Does not Sleep”, “Plegaria para un niño corazón” en “Cantata de Puentes Amarillos” zijn slechts voorbeelden van het enorme repertoire dat hij achterliet. Spinetta wordt gecrediteerd voor het creëren van de basis waarop alle rock in Argentinië zich ontwikkelde en generaties muzikanten beïnvloedde die hem als hun leraar beschouwen.
Het is onmogelijk om over Spinetta te praten zonder twee andere sleutelfiguren te noemen: Fito Paez y Gustavo Cerati. Fito Páez, geboren in Rosario in 1963, is een van de meest representatieve namen in de Argentijnse muziek. Zijn stijl is gedurende zijn hele carrière gevarieerd, maar hij heeft altijd een solide rock- en popbasis behouden met diepgaande en toegewijde teksten. Enkele van zijn meest bekende hits zijn nummers als 'Al lado del camino' en '11 y 6'.
Van zijn kant heeft Gustavo Cerati, de leider van Soda Stereo, bracht Argentijnse rock naar een nieuwe dimensie. Met zijn band veroverde Cerati niet alleen Argentinië, maar liet hij ook Argentijnse rock horen in heel Latijns-Amerika. Soda Stereo markeerde een tijdperk in de jaren 80 en 90 met hits als ‘De Música Light’ en ‘Persiana Americana’. Cerati had ook een uitstekende carrière als solist, waar hij bleef experimenteren met elektronische en psychedelische geluiden. Albums als “Bocanada” (1999) en “Fuerza natural” (2009) worden beschouwd als een van de beste albums met Argentijnse muziek.
Charly García en de rotsexplosie
Weinig kunstenaars in de geschiedenis van Argentinië zijn zo transgressief en revolutionair geweest als Charly Garcia. Met een ongedwongen stijl en een ongeëvenaard creatief genie is Charly een van de meest controversiële en tegelijkertijd meest bewonderde figuren van het land. Hij begon zijn carrière bij het duo Sui Generis, waar hij samen met Nito Mestre liedjes creëerde die vandaag de dag nog steeds rockliederen in het Spaans zijn, zoals "Rasguña las piedras" en "Canción para mi muerte". Sui Generis opende halverwege de jaren zeventig een deur in de Argentijnse muziekscene en sindsdien is Charly zich blijven ontwikkelen.
Na de ontbinding van Sui Generis vormde Charly andere iconische bands zoals De vogelmaakmachine y Seru Giran, waar hij een sleutelfiguur bleef in de Argentijnse rockscene. Het was echter in zijn solocarrière waarin Charly liet zien dat hij met alle gevestigde patronen kon breken en experimenteerde met geluid en esthetiek in albums als “Clics modernos” (1983) en “Piano bar” (1984).
De pop- en traprevolutie: de nieuwe generatie Argentijnse artiesten
De Argentijnse muziek staat niet stil en is de afgelopen jaren getuige geweest van de opkomst van een nieuwe generatie artiesten die zichzelf in het centrum van de muziekscene hebben geplaatst, niet alleen in Argentinië, maar in heel Latijns-Amerika. Onder hen, Paulo Londra is een van de meest prominente namen geweest. Londra, met haar stijl die trap combineert met popballads, heeft een enorme populariteit verworven met nummers als 'Perhaps' en 'Adan y Eva'.
Een andere belangrijke naam in deze zet is die van Nicky Nicole, die beroemd werd door zijn deelname aan de Bizarrap-sessies en sindsdien zijn veelzijdigheid blijft demonstreren in genres als reggaeton, trap en R&B. Nicki heeft zichzelf weten te positioneren als een van de belangrijkste vrouwenstemmen in de Argentijnse urban muziek.
We kunnen het niet nalaten te vermelden DUKI, de koning van de val in Argentinië. Met een energieke stijl en teksten die aansluiten bij de realiteit van jonge mensen, heeft DUKI een legioen aan volgers gekregen die het naar de top van de hitlijsten hebben gebracht. Hits als “Goteo” en zijn album “Desde el fin del mundo” (2021) consolideren hem als een van de grootste referenties van trap in het Spaans.
Naast deze namen is de urban scene ook opgeschud door artiesten als bizar, met zijn beroemde “Music Sessions”. Bizarrap heeft meerdere artiesten naar de top gebracht en zijn platform is essentieel geweest om Argentijns talent wereldwijd te versterken.
Tenslotte kunnen we het niet vergeten cazzu, de koningin van de Argentijnse trap, die met haar sensuele stijl en krachtige teksten een plek voor zichzelf heeft weten te veroveren in de muziekindustrie.
De Argentijnse muziek blijft evolueren en combineert de wortels van het verleden met de meest innovatieve voorstellen van het heden. Of het nu gaat om de romantische ballades van Sandro of de moderne beats van DUKI en Bizarrap, de invloed van Argentijnse artiesten heeft de grenzen overschreden, waardoor ze wereldwijd een fundamentele pijler van de Spaanstalige muziek zijn geworden.