In interpersoonlijke relaties zijn er twee hoofdtypen verbinding: De Verbale communicatie en non-verbale communicatie. Hoewel beide soorten communicatie de functie vervullen van het verzenden van berichten, heeft elk unieke kenmerken waardoor ze zich onderscheiden.
Wat is verbale communicatie?
La Verbale communicatie Het is wat wordt geproduceerd door het gebruik van taalkundige tekens, dat wil zeggen spraak of schrift. Vanaf het begin van ons leven beginnen we te communiceren sonidoszoals schreeuwen, huilen, lachen of geluiden. Later, tijdens het leren, ontwikkelen we deze vaardigheden totdat we gestructureerde woorden en zinnen vormen.
Het is door middel van verbale communicatie dat mensen ideeën, gedachten of gevoelens duidelijk en nauwkeurig uitdrukken. Dit proces heeft niet alleen betrekking op de gebruikte woorden, maar ook op de toon, het tempo en de snelheid van de boodschap. Er zijn twee hoofdvormen van verbale communicatie:
- Oral: Via klanken en gesproken woorden. Klassieke voorbeelden zijn een telefoongesprek of een face-to-face chat.
- schrijven: Het wordt gebruikt wanneer communicatie schriftelijk plaatsvindt, zoals in een brief of e-mail.
Bij mondelinge verbale communicatie is het belangrijk om bepaalde regels te volgen, zoals het onderhouden van oogcontact, het gebruiken van een passende toon en het vermijden van het onderbreken van de gesprekspartner. Deze regels zorgen ervoor dat de communicatie effectief en respectvol is.
Wat is non-verbale communicatie?
In tegenstelling tot het verbale, de non-verbale communicatie gebruikt geen woorden, maar is gebaseerd op gebaren, gezichtsuitdrukkingen, houdingen en ander gedrag. Volgens onderzoeken wordt 70% van wat we communiceren overgedragen via dit soort lichaamstaal.
Non-verbale communicatie kan in verschillende typen worden ingedeeld:
- Kinesiek: Gerelateerd aan het gebruik van gebaren en lichaamsbewegingen, zoals een glimlach, een rechtopstaande houding of een golf.
- Paralinguïstiek: Het gaat om elementen zoals de toon van de stem, het ritme of het volume bij het spreken die gepaard gaan met verbale communicatie.
- Proxemics: Bestudeer de fysieke afstanden tussen mensen en hoe deze de communicatie beïnvloeden.
La non-verbale communicatie Het kan moeilijk zijn om het volledig onder controle te houden, omdat het vaak onvrijwillig gebeurt. Het is echter een onmisbare aanvulling op verbale communicatie, omdat het helpt om te benadrukken of zelfs tegen te spreken wat er wordt gezegd.
Verschillen tussen verbale en non-verbale communicatie
Beide soorten communicatie hebben hetzelfde doel: dat de ontvanger de verzonden boodschap begrijpt. De verschillen tussen de twee zijn echter duidelijk:
- Woordgebruik: Verbale communicatie is gebaseerd op woorden, terwijl non-verbale communicatie wordt overgedragen via gebaren, houdingen en andere visuele tekens.
- Vrijwillige controle: Mensen hebben meer controle over wat ze zeggen in verbale communicatie. Bij non-verbaal kunnen sommige gebaren ontsnappen zonder dat de zender zich daarvan bewust is.
- nauwkeurigheid: Verbale communicatie is meestal nauwkeuriger, omdat u hierdoor de exacte woorden kunt gebruiken om een idee over te brengen. Aan de andere kant kan het non-verbale meer dubbelzinnig zijn.
- scope: Terwijl verbale communicatie wordt beperkt door gesproken talen en de behoefte aan een gedeelde code tussen zender en ontvanger, is non-verbale communicatie universeler en wordt begrepen door mensen uit verschillende culturen.
Het is belangrijk op te merken dat, hoewel beide soorten communicatie afzonderlijk kunnen worden gebruikt, het meest voorkomende is dat ze tegelijkertijd worden gebruikt. Wanneer beide vormen van communicatie samenvallen en elkaar ondersteunen, is de boodschap zelfs veel effectiever.
Voorbeelden van verbale en non-verbale communicatie
Om een beter begrip te krijgen, volgen hier enkele veelvoorkomende voorbeelden van elk type communicatie:
Voorbeelden van verbale communicatie
- Een gesprek tussen vrienden.
- Een lezing gegeven aan een universiteit.
- Een telefoontje.
- Een per post verzonden brief.
Voorbeelden van non-verbale communicatie
- Je armen over elkaar slaan tijdens een ruzie.
- Glimlach naar iemand tot wie we ons aangetrokken voelen.
- Wijs met uw vinger bij het geven van aanwijzingen.
- Applaudisseren na een theatervoorstelling.
Deze voorbeelden maken duidelijk hoe beide vormen van communicatie in ons dagelijks leven zijn geïntegreerd en hoe we, zonder de noodzaak van woorden, duidelijke en complexe boodschappen kunnen overbrengen.
Aanvulling tussen verbale en non-verbale communicatie
In veel gevallen is het nodig dat beide vormen van communicatie elkaar aanvullen. Bij een sollicitatiegesprek zijn bijvoorbeeld niet alleen verbale reacties van belang, maar ook de houding, het oogcontact en de gezichtsuitdrukking van de kandidaat.
Bovendien is de non-verbale taal Het is een belangrijke indicator in conflictsituaties of wanneer iemand iets verbergt. We weten bijvoorbeeld dat sommige gebaren, zoals het aanraken van het gezicht of het vermijden van oogcontact, tekenen zijn dat iemand liegt.
Dit evenwicht tussen wat we zeggen en wat we zonder woorden overbrengen, is van fundamenteel belang in menselijke interacties. Het leren lezen van non-verbale taal kan onze persoonlijke en professionele relaties aanzienlijk verbeteren.
Het vermogen om niet alleen met woorden, maar ook met ons hele lichaam te communiceren, is een vaardigheid die rechtstreeks van invloed is op de kwaliteit van onze interacties. Zowel verbale als non-verbale communicatie zijn belangrijk, en door beide te begrijpen kunnen we de manier waarop we met anderen omgaan optimaliseren.